Na twee dagen niet te rijden, breekt vandaag een heel lange rit aan, die naar Santa Maria. Dus kiezen we voor de traagste manier om die afstand af te leggen: langs de schilderachtige US-1. Deze kust is wondermooi en dankzij een truck die aan een slakkentempo deze eenbaanssnelweg afrijdt, kunnen wij en een miljoen anderen het uitzicht in ons opnemen.
Enkele uren later, wanneer de truck toch even moet pauzeren aan de Big Sur, wordt hij daarvoor vriendelijk bedankt met enkele claxons. We stellen de beslissing over het avondeten uit tot aan het hotel, wanneer de avond al gevallen is. Zo veelbelovend als het er langs buiten uitziet, zo troosteloos verloopt de rest van de avond. Met wat tegenzin komt de receptioniste uit haar kantoortje en geeft ons een kamer in het ‘historische’ gedeelte van het Historic Santa Maria Inn. Dit zou zo’n 100 jaar oud zijn, en dat willen we zeker geloven. De kamer is klein, de badkamer gemaakt op mensen van 100 jaar geleden. De rookdetector ligt op een tafeltje, zonder batterijen uiteraard.
Het restaurant is gesloten, dus dan maar een bezoekje bij de hamburgertent ernaast. In vergelijking lijken de Wendy’s en Burger Kings op sterrenrestaurants, maar we zijn weer een ervaring rijker. Morgen L.A.
