We waren gewaarschuwd : vertrek op tijd om de wagen terug te bezorgen, want de shuttles naar LAX kunnen soms druk zijn. Niet dus. Ruim op tijd zetten we de wagen af. Het internet en het contract leren ons dat het niet verwacht wordt dat de wagen proper gemaakt wordt, niet dat we zo’n varkens waren, maar er hangt stof op van 4 staten. De tellerstand van de wagen leest 14.844 mijl, oftewel 3320 mijlen meer dan dan 3 weken geleden. 1 mijl is 1,609 km. Do the math …
Een en ander betekent dat we drie uren op de luchthaven zitten, in weze genoeg tijd om goed voorbereid te zijn voor de terugvlucht met KLM.
Wanneer we goed en wel vertrokken zijn, komt de hoofd-purser nog met een presentje en twee glaasjes champagne, want ook hier zit Frédéric er voor iets tussen. Wat een leuke afsluiter van een fantastische reis. De nacht is kort, voor we het goed en wel beseffen is het middag op Schiphol wanneer we landen, zitten we op de shuttle naar de auto in Roelofarendsveen, en rijden we bijna op automatische piloot naar huis. Het verkeer is hier niet meer zo relax als aan de overkant van de Atlantische Oceaan, en ik mis het al. Wel blij dat ik mijn eigen (firma-)karretje terugheb
Ik heb een aantal vooroordelen over de Verenigde Staten moeten laten varen, en zeker over de Amerikaan. We kijken terug op een drukke onvergetelijke huwelijksreis, maar hebben ideeën zat voor volgende trips.
We dachten de jetlag slim af te zijn door wakker te blijven op de vlucht, maar 48 uur later voelen we dat nog.