Vandaag is rood, de kleur van de rotsen, en de huizen, en de voetpaden, en …
De dag begint met een scene van de Birds, waarbij je je ontbijt geen seconde uit het oog mag verliezen. Da mag een engelse toerist aan den lijve ondervinden wanneer we buiten van het ontbijt genieten. Zoals elke dag, starten we met de verplichte stops : ijs voor de cooler, brandstof voor de wagen. Op basis van het roadbook van Connections besluiten we vandaag te stoppen in Sedona en Flagstaff. Sedona is prachtig. De setting is ronduit indrukwekkend, en iedereen is weeral ongelofelijk vriendelijk.
Bij een bezoek aan het lokale Visitor Centre, zouden we een helicopter-vlucht kunnen boeken voor 40$ per persoon. Pas daarna komen de voorwaarden voor dit 60%-korting gunst-tarief :-). Het excuus dat we gebruiken, is dat we op dag 5 ook al gaan helicopter-vliegen, en boven de Grand Canyon. Blijkt dat niet elk visitor centre, een zomaar vrijblijvend informatie verschaft maar een commerciële agenda heeft.
We komen erachter dat we helemaal nog niet in het bruisende Sedona zitten, maar een gehucht ervan. Wanneer we doorrijden zien we een toeristische parel, maar volgen de tips van Dave van het visitor centre en komen aan in het Oak Creek park met als doel wat stilte en verkoeling te zoeken om een boek te lezen. Het was er in ieder geval rustig ….
Tussen het wandelpad en het kabbelend beekje, hing het dreigende ‘no trespassing – road closed’ …
Het geplande Flagstaff en zijn befaamde Meteor Crater schieten erover (flauwe woordspeling). Jammer maar helaas voor een volgende reis.
Ander en beter denken we dan maar. Op de 2,5 u durende rit naar Tusayan (Grand Canyon) draait mijn stuur plots naar links aan een Airplane Museum waar 20% van de toestellen filmsterren zijn. De gelegenheid om nog een boterhammeke te eten. Jammer genoeg zijn we net op tijd om het bordje van Open naar Closed te zien springen, maar de dame van het museum geeft ons nog mee dat we voor een helicoptervlucht van 25’ in de Grand Canyon slechts 249$ kwijt zijn, maar dat je voor 149$ het vliegtuigje kan nemen voor 45’ en veel meer ziet.
Het Grand Canyon Plaza hotel, waar we de nacht doorbrengen, is een belevenis… De tijd is er blijven stilstaan, en de cassette met de muziek dateert allicht van de periode dat het hotel werd gebouwd. Een volledige overdekte wintertuin met een bubbelbad en kerstverlichting maakt het plaatje compleet. We wanen ons bijna in een episode van Twin Peaks meets Center Parks, maar zijn te moe om Laura Palmer te zoeken.
